• 
  Dorota Kotas
• 
  Mat Nować
• 
  Hunter S. Thompson
• 
  Max Barry
• 
  David Boucher
• 
  William Boyd
• 
  Elizabeth Buchan
• 
  Glenys Carl
• 
  John Connolly
• 
  Barbara Delinsky
• 
  Piotr Milewski
• 
  Camilla Morton
• 
  Chuck Palahniuk
• 
  Harold C. Schonberg
• 
  Christopher Wilson

Palahniuk zaczął pisać w połowie czwartej dekady swojego życia. Według jego relacji stało się to wtedy, gdy chcąc poznać nowych znajomych, zaczął uczęszczać na warsztaty dla pisarzy organizowane przez Toma Spanbauera. To właśnie Spanbauer zainspirował go do posługiwania się minimalistycznym stylem pisania. Pierwsza książka Palahniuka Insomnia: If You Lived Here, You’d Be Home Already nie została nigdy opublikowana, ponieważ jej autor nie był do końca przekonany do opowiedzianej historii (fragmenty znalazły się w książce Fight Club). Kolejna pozycja Invisible Monsters została odrzucona jako zbyt obrazoburcza. To z kolei skłoniło pisarza do napisania powieści Fight Club, w zamierzeniu jeszcze bardziej kontrowersyjnej. Palahniuk napisał ją po godzinach, gdy pracował w zakładach samochodowych Freightlinera. Po opublikowaniu opowiadania, które pojawiło się w zbiorze Pursuit of Happiness, rozwinął jego wątki w całą historię, którą nieoczekiwanie jego wydawca zgodził się opublikować. Pomimo że pierwsze wydanie zdobyło zarówno pozytywne recenzje, jak i nagrody, nie stało się bestsellerem. Podobne były początkowe losy filmu nakręconego w Hollywood przez Davida Finchera. Sukcesem okazało się dopiero wydanie płyty DVD, które sprawiło, że film stał się zjawiskiem kultowym. Wkrótce część wielbicieli filmu Fight Club zafascynowała się pisarstwem Chucka Palahniuka. W 1999 roku pojawiła się na rynku przejrzana wersja Invisible Monsters oraz nowa książka Rozbitek. Dzięki nim zamieszanie wokół filmu przeniosło się na kult pisarza. Kilka lat później Palahniuk napisał powieść Chore - ona pierwsza znalazła się na prestiżowej liście bestsellerów dziennika „New York Times”. Sukces umożliwił pisarzowi zajęcie się wyłącznie pisaniem i promowaniem swoich książek.

Ten sam rok 1999 miał ogromny wpływ na twórczość Palahniuka jeszcze z jednego powodu. W tym właśnie roku ojciec pisarza wraz z towarzyszką życia został bestialsko zastrzelony, a następnie spalony w swoim domku letniskowym. Dwa lata później zabójcę uznano winnym dwóch zabójstw pierwszego stopnia i skazano na karę śmierci. W cieniu tych wydarzeń Palahniuk rozpoczął pracę nad kolejną powieścią Lullaby. Pisarz powiedział później, że książka ta pomogła mu pogodzić się z tymi wydarzeniami.

We wrześniu 2003 roku podczas jednego z wywiadów Palahniuk w zaufaniu przekazał dziennikarce informację związaną ze swoim narzeczonym. Dotychczas wszyscy sądzili, że Palahniuk ma żonę. Kilka tygodni później Palahniuk przekonany o tym, że dziennikarka ma zamiar podzielić się tą poufną informacją z czytelnikami, zamieścił na swojej stronie internetowej komentarz, w którym nie tylko oficjalnie przyznawał się do homoseksualizmu, ale także w niewybredny sposób krytykował dziennikarkę i jej rodzinę. Gdy okazało się, że podejrzenia pisarza były nieuzasadnione (artykuł nie zawierał bowiem żadnej wzmianki na ten temat), Palahniuk usunął swoją wypowiedź z Internetu. To jednak z kolei spowodowało, że część wielbicieli autora nabrała przekonania, że pisarz wstydzi się swojego homoseksualizmu. Palahniuk umieścił wówczas w Internecie nowy komentarz, w którym prosił swoich fanów o wyrozumiałość i przestrzegał przed przesadną reakcją na umieszczoną poprzednio informację.